lunes, 22 de octubre de 2007

Empezando a vivir de nuevo

Como bien dice la foto, Ana dejame ir contigo o se irá mi sueño. Que razón tiene. Hoy e vuelto con más fuerzas que nunca, como vereis en mi ticker de peso, e aumentado muchssimo, e engordado mucho. Y es que el lado oscuro de la comida basura me ha raptado durante más de una semana. Me hacía ir al super y comprar donuts de xocolate, patatas, etc. Pero..., ahora ya está. No quiero seguir machacando mi cuerpo con mierda. Me encuentro mal, me duele la barriga, tengo dolor de estómago, tengo muchos gases, me siento mal, como tanto que luego me cuesta respirar, sí, no se si a alguien que padezca de ansiedad le a pasado, pero todo y medicandome me costaba respirar de tan llena que estaba. Hacía los ejercicios de respiración que me mandaba el médico pero no servían de nada.

Y yo quiero estar así?, madre de dios, estamos locos o que?, joder Judit, ya no recuerdas lo bien que nos sentíamos cuando estábamos vacíos por dentro?, no nos dolía nada, nunca, sentíamos el placer de pasar el día con 2 tonterías y encima no pasar hambre, teníamos la auto estima por las nubes, por superar día tras día la puta basura.

Es obvio, no quiero seguir sufriendo de dolor, quiero estar vacía i eso es lo que voy a hacer, aunque todavía no voy a poder ir a la piscina durante un tiempo no me importa. Cuando llegue a casa a mediodía lo primero que haré serán abdominales y por la tarde también.

Se acabó sentirme como una mierda, como una pelota, hinchada como un globo, por dios que horror.

Así que hoy, me levanto con más fuerzas que nunca, hoy estoy más mentalizada que nunca, será una semana difícil pues me tiene que venir la regla aprox el miércoles, y eso hará que baje menos, pero, como digo, estoy mentalizada, así pues... Hoy empiezo a vivir de nuevo, hoy yo decido lo que quiero, yo hago lo que mas me combiene, lo que necesito, lo mejor para mi.

Y.. bueno ahí va mi peso, mirar Y alucinar, no es para menos, pero yo os prometo a todas que lo voy a conseguir, yo os prometo... yo os doy las gracias por vuestro apoyo.

Se que me queda mucho camino por recorrer, pero cuanto antes empiece mejor no?, para que voy a dejar para mañana, lo que puedo empezar a hacer hoy????....

Mil kisses

1 comentario:

asd123 dijo...

Nena! M'ha emocionat i tot! M'agrada veure't tan positiva! Així si, nena, així si que anirà tot bé, ja veuràs. Sabia que podries, nena! =) Em fa feliç veure't amb tanta força i tan animada a seguir el camí cap a la nostra desitjada perfecció =) Un muà beeen gran! =)